Jestem z partnerką która choruje na SM (stwardnienie rozsiane).

Panie Henryku,

Rozumiem, że sytuacja wspólnego zamieszkania jest dla Państwa czymś całkiem świeżym i nowym. Wydaje mi się, że przed Państwem stoi wiele nowych wyzwań związanych nie tylko z poznawaniem dzieci i siebie nawzajem w nowym kontekście, ale i dodatkowo oswajania sytuacji związanych z dolegliwościami generowanymi przez SM. Niezwykle istotne może okazać się tutaj także odnalezienie wspólnego języka. Przydatne może być zatem przykładowo sprawdzanie znaczeń wypowiedzi i słów partnera oraz wzajemna uważność na siebie. Mam zbyt mało informacji, by czuć się uprawnioną do interpretowania komunikatów Pana partnerki. Ważne jednak, by Pan upewniał się, czy dobrze Pan rozumie jej przekaz. Trochę jakby się uczyć nowego języka i sprawdzać czy dobrze się zrozumiało dany komunikat (np. „czy mówiąc …masz na myśli…., czy dobrze zrozumiałem?”). Pozwoli to zaoszczędzić z pewnością wielu niedomówień i wątpliwości. Mam nadzieję, że proces tak zwanego „docierania się”, będzie dla Państwa i Państwa relacji jak najbardziej rozwojowy.

Z serdecznymi pozdrowieniami,

Milena Maryon-Nowak