Leki przeciwdepresyjne a ryzyko występowania zaburzeń krzepnięcia krwi
Leki przeciwdepresyjne hamujące zwrotny wychwyt serotoniny (sertralina, fluwoksamina, paroksetyna, fluoksetyna, escitalopram, citalopram) oraz wenlafaksyna, duloksetyna i niektóre trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, sporadycznie mogą zwiększać ryzyko występowania zaburzeń krzepnięcia krwi. Trzeba podkreślić, iż powikłanie to jest bardzo rzadkie – dotyczy przede wszystkim tych sytuacji, gdy leki te są stosowane łącznie z innymi farmaceutykami mającymi podobne działanie na układ krzepnięcia (np. niesteroidowe leki przeciwzapalne, leki przeciwpłytkowe, glikokortykosteroidy oraz leki przeciwzakrzepowe). Również stosowanie wymienionych powyżej leków przeciwdepresyjnych w połączeniu z terapią przeciwpłytkową (kwas acetylosalicylowy oraz klopidogrel), wdrażaną na przykład w leczeniu zawału serca, jest związane ze zwiększeniem ryzyka występowania krwawień. Z tego względu u osób leczonych preparatami przeciwpłytkowymi, a zwłaszcza u osób obciążonych ryzykiem wystąpienia udaru krwotocznego mózgu, konieczne jest rozważenie zalet i ryzyka związanego z włączaniem leków przeciwdepresyjnych z grupy inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny.
Leki przeciwdepresyjne a ryzyko krwawienia z górnego odcinka przewodu pokarmowego
Omawiane tutaj leki przeciwdepresyjne mogą przyczyniać się do zwiększenia ryzyka krwawienia z górnego odcinka przewodu pokarmowego, co ma znaczenie kliniczne głównie przy jednoczesnym stosowaniu niesteoridowych leków przeciwzapalnych oraz glikokortykoserydów. Do innych istotnych czynników ryzyka, które zwiększają ryzyko krwawienia z górnego odcinka przewodu pokarmowego, zaliczamy: wiek pacjenta >65 roku życia, powikłania krwotoczne w przeszłości oraz przyjmowanie innych leków uszkadzających błonę śluzową górnego odcinka przewodu pokarmowego. Stosowanie leków hamujących wydzielanie żołądkowe zmniejsza ryzyko krwawienia.
O wpływie omawianych leków na układ krzepnięcia należy również pamiętać przy przygotowywaniu się do zabiegów operacyjnych, stąd należy poinformować lekarza zabiegowego/anestezjologa o ich stosowaniu przed każdym, nawet drobnym zabiegiem.
Podsumowanie
Należy pamiętać, że omawiane leki są zwykle bezpieczne i jako takie są powszechnie stosowane w psychofarmakologii. Ryzyko krwawienia podczas stosowania tych leków jest niewielkie. Leki te praktycznie nie wywołują bezpośrednio samoistnego krwawienia, lecz mogą się przyczyniać do zwiększenia ryzyka występowania zespołów krwotocznych przy współwystępowaniu niektórych chorób lub przy leczeniu preparatami wpływającymi hamująco na krzepliwość, a zwłaszcza z lekami o działaniu przeciwpłytkowym.
W związku z tym należy zawsze informować każdego lekarza, w tym też swojego psychiatrę, o stosowanych obecnie lekach, o ewentualnych powikłaniach polekowych w przeszłości oraz o aktualnych schorzeniach. Informacje te są ważne z punktu widzenia oceny ryzyka wystąpienia różnego rodzaju powikłań, w tym omawianych tutaj konsekwencji zaburzeń krzepnięcia.
Opracował lek. med. Cezary Struzik
