Przyczyny podejmowania psychoterapii
Przyczyn zgłaszania się na psychoterapię jest wiele. Zazwyczaj decyzja o wybraniu się do gabinetu terapeuty zapada w czasie, kiedy problem jest na tyle zaawansowany, że trudno poradzić sobie z nim samemu. Bywa też, że powodem skorzystania z pomocy psychoterapeuty jest chęć rozwoju osobistego, poszerzenia samoświadomości czy poradzenia sobie w kryzysowej sytuacji. Bez wątpienia każda osoba, która postanawia rozpocząć psychoterapię, kieruje się indywidualną potrzebą. Wizycie u psychoterapeuty niejednokrotnie towarzyszą obawy przed byciem ocenianym, niezrozumianym, czy wreszcie wątpliwości dotyczące skuteczności psychoterapii.
Cele psychoterapii
Oko w oko ze schematami
Zasadniczo można powiedzieć, że jednym z głównych celów psychoterapii jest złagodzenie problemu będącego bezpośrednim powodem zgłoszenia się do terapeuty. Czasami zdarza się, że główny objaw, który zakłóca czerpanie radości z życia codziennego traci na intensywności w trakcie psychoterapii, po nawiązaniu relacji terapeutycznej. Mimo tego, wielu pacjentów postanawia dalej kontynuować terapię. Wtedy celem spotkań terapeutycznych może stać się chęć zrozumienia i przeanalizowania schematów, które powtarzają się w życiu doprowadzając do cierpienia. Osiągnięcie wglądu emocjonalnego daje szansę zrozumienia dotychczasowych doświadczeń i znacząco może poprawić jakość życia „tu i teraz”.
Odzyskanie kontroli nad własnym życiem
Kolejną przyczyną zgłaszania się do gabinetu specjalisty jest poczucie utraty panowania nad swoim własnym życiem i przekonanie, że to depresja, lęk, czy obsesje/natręctwa kontrolują każdy krok i uniemożliwiają osiągnięcie szczęścia.
Psychoterapia psychodynamiczna może pomagać w odzyskiwaniu poczucia sprawstwa i autonomii, a także kontroli nad tym co dzieje się w życiu. Kolejną korzyścią płynącą z podjęcia psychoterapii może być rozwój inteligencji emocjonalnej, rozumianej między innymi jako zdolności do rozpoznawania własnych stanów emocjonalnych. Zrozumienie skąd w danym momencie pojawia się konkretne uczucie, może pomóc konstruktywnie sobie z nim poradzić. Warto zaznaczyć, że celem psychoterapii psychodynamicznej nie jest wykreowanie rzeczywistości, w której nie będzie problemów, przykrych uczuć, konfliktów czy niepowodzeń, a raczej wspólne zastanawianie się z pacjentem nad możliwościami uporania się z trudnościami życia codziennego.
Zdolność radzenia sobie w stresujących sytuacjach
Realistycznym celem terapii jest między innymi zdolność radzenia sobie w stresujących sytuacjach. Dzięki zaakceptowaniu swoich wad i złożonego świata przeżyć wewnętrznych w przebiegu psychoterapii, może dojść do poprawy funkcjonowania w relacjach z innymi ludźmi. Pogłębienie samoświadomości i empatii pozwala również na lepsze zrozumienie drugiego człowieka. Zdolność do czerpania satysfakcji z pracy zawodowej oraz twórczego rozwiązywania problemów może być kolejnym efektem terapii. Poczucie ogólnego dobrostanu psychicznego bez wątpienia ma pozytywny wpływ na wiele obszarów ogólnego funkcjonowania.
Akceptacja
Podsumowując, jednym z głównych celów psychoterapii psychodynamicznej jest umiejętność dojrzałego zaakceptowania, tego czego nie można już zmienić (np. doświadczeń z przeszłości) oraz nowa zdolność radzenia sobie z tym co można zmieniać (np. pojawiające się w codziennym życiu kryzysy). Ponadto psychoterapia psychodynamiczna może wpłynąć na złagodzenie objawów chorobowych, umiejętność analizowania świata swoich przeżyć wewnętrznych i nadawania im sensu, zrozumienie i radzenie sobie ze złożonymi stanami emocjonalnymi, odzyskiwanie poczucia kontroli nad własnym życiem, i co za tym idzie – budowanie poczucia własnej tożsamości i adekwatnej samooceny. To powoduje, że człowiek jest w stanie czerpać satysfakcję z życia, budować trwałe i bliskie relacje z innymi ludźmi, rozwijać się w pracy zawodowej, odczuwać radość z zabawy i osiągać wewnętrzną równowagę.
Jak ustala się cele psychoterapii?
Specyficzne potrzeby każdego pacjenta zgłaszającego się na psychoterapię stanowią punkt wyjścia przy ustalaniu celów, nad którymi pracuje się w trakcie terapii. Nie ma jednej ogólnie przyjętej reguły dotyczącej czasu trwania psychoterapii psychodynamicznej. Określone cele, ale także rodzaj zgłaszanego problemu, objawy, a przede wszystkim indywidualne cechy danej osoby wpływają na czas trwania psychoterapii.
Opracowała: mgr Olga Mazgaj, na podstawie: Nancy McWilliams, Związek między opracowaniem przypadku a psychoterapią w: Opracowanie przypadku w psychoanalizie.
