Istnieje wiele podziałów problemów i zaburzeń sfery seksualnej. Uproszczony podział podano poniżej:
1. Dysfunkcje seksualne
które charakteryzuje częsta i powtarzająca się niezdolność do uczestniczenia w interakcjach seksualnych odpowiednio do pragnień danej osoby, która utrzymuje się przez okres przynajmniej kilku miesięcy. Dysfunkcje seksualne dzielimy według fazy cyklu reakcji seksualnych, którego dotyczą oraz na te związane z odczuwaniem bólu.
- Faza pożądania: utrata lub osłabienie popędu seksualnego, nadmierny popęd seksualny.
- Faza podniecenia: zaburzenia erekcji (mężczyźni) i zaburzenia nawilżenia (kobiety).
- Faza orgazmu: opóźnienie lub brak orgazmu u kobiet, wytrysk przedwczesny lub wytrysk opóźniony u mężczyzn.
- Zaburzenia związane z bólem: pochwica (kobiety), dyspareunia (obie płcie).
2. Parafilie
(zaburzenia preferencji seksualnych, dawniej określane mianem dewiacji, zboczeń, perwersji), które charakteryzuje utrwalone w czasie doświadczanie powtarzającego się, nasilonego popędu i wyobrażeń seksualnych dotyczących niezwykłych przedmiotów i działań, połączone z realizowaniem tego popędu, jak i z doznawaniem z tego powodu cierpienia (np. pedofilia, ekshibicjonizm).
3. Zaburzenia identyfikacji płciowej,
którego najjaskrawszym przykładem jest transseksualizm, polegający na przynajmniej dwuletnim okresie utrzymującego się pragnienia życia i akceptacji w roli osoby o płci przeciwnej, zwykle związane z żądaniem doprowadzenia ciała za pomocą zabiegów chirurgicznych lub leczenia hormonalnego, do postaci tak zbieżnej z preferowaną płcią, jak to tylko możliwe, a potrzeb tych nie można przypisać chorobie psychicznej lub zaburzeniom chromosomalnym (genetycznym).
Do patologii nie zaliczamy: masturbacji, orientacji homo- i biseksualnej, seksu oralnego i analnego. Masturbacja uznawana jest obecnie za objaw zdrowia seksualnego.
Opracował dr n med. Bartosz Grabski