Co to jest patologiczne objadanie się?
Patologiczne (kompulsywne/nadmierne) objadanie się (binge eating disorder) – jest formą zaburzeń odżywiania się, która od stosunkowo niedawna jest przedmiotem zainteresowania badaczy i klinicystów.
Amerykańskie towarzystwo psychiatryczne opracowało kryteria tego zaburzenia dopiero 1994 roku, a obowiązująca w Polsce i reszcie Europy międzynarodowa klasyfikacja chorób ICD-10, w ogóle nie zawiera szczegółowej definicji i kryteriów tego częstego i mogącego prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych problemu (w klasyfikacji ICD-10 patologiczne objadanie się należy do tak zwanych innych, nieokreślonych zaburzeń odżywiania się – kod F50.9). Szacuje się że rozpowszechnienie patologicznego objadania się w populacji ogólnej waha się w granicach od 0,7 do 4,3%. Zaburzenie to 1.5 razy częściej występuje u kobiet niż u mężczyzn. Może ono stanowić izolowaną jednostkę jak i współwystępować z innymi zaburzeniami psychicznymi (takimi jak: zaburzenia afektywne, fobia społeczna, zaburzenia osobowości, zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne, inne zaburzeniami odżywiania się, zaburzeniami kontroli impulsów itp.). Na uwagę zasługuje bardzo wysoki odsetek występowania patologicznego objadania się u osób cierpiących na chorobę afektywną dwubiegunową oraz depresję atypową. W zależności od badań od 11 do 38% pacjentów z diagnozą choroby dwubiegunowej spełnia kryteria patologicznego objadania się. Z tego względu każda osoba z rozpoznaniem patologicznego objadania się powinna być poddana procesowi diagnostycznemu w kierunku wykluczenia lub potwierdzenia u niej obecności zaburzeń afektywnych.
Rozpoznanie patologicznego objadania się
W tabeli przedstawiono kryteria DSM-IV rozpoznawania patologicznego (nadmiernego) objadania się.
|
Konsekwencje patologicznego objadania się
Patologiczne objadanie się może prowadzić do nadwagi i otyłości, ze wszystkimi ich konsekwencjami zdrowotnymi takimi jak: zaburzenia tolerancji glukozy, cukrzyca, zespół metaboliczny, nadciśnienie i choroby serca. Ponadto osoby z nadmiernym objadaniem się cierpią często z powodu zaniżonego poczucia własnej wartości, braku pewności siebie w kontaktach z ludźmi, mogącymi być źródłem objawów depresyjnych i problemów z funkcjonowaniem społecznym.
Leczenie patologicznego objadania się
Leczeniem patologicznego objadania się zajmują się różni specjaliści, często ze sobą współpracując: psychiatra, psycholog, psychoterapeuta, dietetyk itp. Stosuje się leki przeciwdepresyjne, inne leki psychotropowe (np. leki przeciwpadaczkowe), psychoterapię poznawczo-behawioralną oraz behawioralną, a także inne metody terapeutyczne i regulacje dietetyczne. Rokowanie w przypadkach patologicznego objadania się jest lepsze niż w przypadku innych zaburzeń odżywiania się. Remisję osiąga 50-80% pacjentów poddanych leczeniu.
Opracował dr hab. n. med. Marcin Siwek
