W międzynarodowym czasopiśmie, Psychiatria Danubina, ukazał się artykuł “DYADIC ADJUSTMENT AMONG HEALTHY SPOUSES OF BIPOLAR I AND II DISORDER PATIENTS”, opracowany przez naukowców należących do zespołu Zakładu Zaburzeń Afektywnych Katedry Psychiatrii Collegium Medicum UJ (jednym z jego autorów jest specjalista Centrum dr hab. n. med. Marcin Siwek).
Praca przedstawia wyniki badań nad relacjami małżeńskimi lub partnerskimi ocenianymi przez zdrowych partnerów/małżonków, osób cierpiących na chorobę afektywną dwubiegunową. Jak wynika z badania, którym objęto 82 osoby, podtyp choroby dwubiegunowej może mieć znaczący wpływ na kondycję relacji małżeńskiej. Małżonkowie/partnerzy osób cierpiących na podtyp I choroby dwubiegunowej, w porównaniu do występowania u małżonka choroby typu II, uzyskiwali niższe wyniki całościowe w skali badającej dopasowanie w parze (Diadic Adjustment scale) oraz w poszczególnych jej podskalach, opisujących takie parametry jak: satysfakcja z relacji, kohezja (tj. stopień w jakim osoba badana i jej partner wspólnie uczestniczą w aktywnościach), ekspresja emocji (tj. stopień w jakim osoba badana zgadza się z reakcjami emocjonalnymi partnera), czy konsensus (stopień w jakim osoba badana zgadza się z partnerem). Poza samym podtypem choroby, w negatywny sposób na kondycję relacji okazały się wpływać również takie czynniki, jak współwystępujące, inne, zaburzenia psychiczne oraz nadużywanie substancji psychoaktywnych przez chorującego partnera.
Powyższe wyniki podkreślają, że diagnoza choroby afektywnej dwubiegunowej powinna pociągać za sobą nie tylko leczenie pacjenta, ale powinna wiązać się również z analizą kondycji relacji partnerskiej w jakiej się on znajduje i – w razie konieczności – podjęciem stosowanych działań takich, jak konsultacja, czy terapia pary.