Życie w rodzinie z problemem uzależnień jest pełne nieprzewidywalnych sytuacji, zaniedbań, czasem dużej ekspresji nieprzyjemnych emocji. Pewne wykształcone w dzieciństwie cechy mogą być pomocne w codziennym funkcjonowaniu w dorosłości, wiele z nich może jednak powodować zakłócenia w relacji z samym sobą oraz innymi ludźmi.
Jeśli wychowałeś się w rodzinie, w której ktoś z bliskich miał problem z uzależnieniem, możesz doświadczać różnego rodzaju konsekwencji, na przykład:
- niskie poczucie własnej wartości,
- obawy przed odrzuceniem,
- ciągłe niezadowolenie z siebie i z innych,
- stawiania sobie zbyt dużych wymagań,
- przymus zabiegania o akceptację i uznanie innych osób (np. poprzez rezygnację z własnych potrzeb i pragnień na rzecz zaspakajania potrzeb innych),
- nadmierne branie odpowiedzialności lub odwrotnie – rezygnacja z brania odpowiedzialności,
- zaprzeczanie problemom, porażkom,
- lęk przed konfliktem lub skłonność do nadmiernego wchodzenia w konflikty (aby udowodnić innym swoją rację),
- lęk przed doświadczaniem uczuć – zarówno przyjemnych, jak i przykrych,
- niemożność poradzenia sobie z emocjami, poprzez ciągłe przeżywanie stanu irytacji, gniewu, koncentracji na doznanych przykrościach,
- nieadekwatna złość, poczucie winy i/lub krzywdy,
- niemożność odprężenia się,
- nie przyznawanie się do błędów,
- przymus ciągłego kontrolowania siebie i innych,
- dychotomiczne myślenie na temat zdarzeń oraz ludzi (wszystko jest czarne albo białe).
Psychoterapia może pomóc Ci otworzyć się na nowe sposoby doświadczania siebie, innych i otaczającego Cię świata, po to by możliwe było wprowadzanie korzystnych zmian w Twoje życie.
