Jak wynika z badania zamieszczonego w czasopiśmie „Journal of Clinical Psychiatry”, z upływem czasu większość kobiet cierpiących na anoreksję i bulimię wraca do zdrowia, choć czasem trwa to bardzo długo.
Naukowcy z Massachusetts General Hospital (MGH) odkryli, że wbrew temu, co się często uważa, około dwie trzecie kobiet z anoreksją (jadłowstrętem psychicznym) lub bulimią (żarłocznością psychiczną) w końcu odzyskuje zdrowie. Jak wynika z badań, kobiety cierpiące na bulimię zwykle dochodzą do zdrowia szybciej (średnio w ciągu 9 lat) niż te, które cierpią na anoreksję, których powrót do zdrowia trwa średnio 22 lata.
„Te odkrycia kwestionują pogląd, że zaburzenia odżywiania są dożywotnie”, mówi Kamryn Eddy, współautorka raportu opublikowanego w internetowym wydaniu Journal of Clinical Psychiatry. „Choć droga do odzyskania zdrowia jest często długa i kręta, większość ludzi ostatecznie będzie czuła się lepiej”. Trzeba przyznać, że te słowa napawają optymizmem.
Różnice pomiędzy poprzednimi badaniami, sugerującymi, że tylko mniej niż połowa dorosłych pacjentek wyleczy się z zaburzeń odżywiania wynikają z tego, że wcześniejsze analizy nie były tak długotrwałe. W badaniu przeprowadzonym w MGH, rozpoczętym w latach 1987-1991 wzięło udział 246 uczestniczek. Na początku badania 136 z nich spełniało kryteria anoreksji, a 110 bulimii. Wyniki badań były analizowane przez 20 lat lub więcej. Przez pierwszą dekadę naukowcy przeprowadzali z uczestniczkami wywiady co 6-12 miesięcy. Następnie skontaktowano się z nimi ponownie po upływie 20-25 lat od momentu rozpoczęcia badania.
Pod koniec pierwszej dekady (średnio 9 lat dla każdej z uczestniczek) analiza wyników wykazała, że do zdrowia wróciło 31,4% kobiet z anoreksją, natomiast spośród uczestniczek z bulimią wyzdrowiało 68,2% z nich. Ostateczna ewaluacja, która objęła 176 uczestniczek średnio po 22 latach po przystąpieniu do badania, ujawniła że 62,8% kobiet z anoreksją i 68,2% kobiet z bulimią wróciło do pełni zdrowia. W obu tych grupach były osoby, u których stwierdzono nawroty choroby, mimo że w pierwszym etapie uznano je za zdrowe. Natomiast większość uczestniczek doświadczających symptomów choroby podczas pierwszej dekady wróciła do zdrowia do czasu drugiej ewaluacji.
„Uznaliśmy, że rok bez nawrotów symptomów choroby jest oznaką wyzdrowienia i jak się okazało, większość uczestniczek które wróciły do zdrowia pozostała zdrowa także w późniejszych latach” mówi Eddy. „Jednak w obu grupach niewielka część pacjentek doświadczała nawrotu choroby, dlatego postanowiliśmy nadal prowadzić badania, aby w przyszłości móc zidentyfikować czynniki prowadzące do nawrotów i tym samym ułatwić dążenie do trwałego wyzdrowienia” – dodaje.
W celu określenia neurologicznych, hormonalnych i behawioralnych mechanizmów związanych z długotrwałą chorobą i wyzdrowieniem, Eddy i jej współbadacze będą przez kilka lat badać neurobiologiczne podstawy zaburzeń odżywiania u niedawno zdiagnozowanej młodzieży. Wyniki ich badań powinny dostarczyć istotnych wskazówek na temat nowych celów terapeutycznych ważnych w przypadku tych częstych i potencjalnie zagrażających życiu chorób.
Jak mówi dr Eddy „W rozmowach z moimi pacjentami staram się podkreślać, jak poważne są to choroby aby zmobilizować ich do podjęcia leczenia. Nasze aktualne dane dowodzą, że wczesne wykrycie objawów zwiększa szansę na uzyskanie długoterminowej poprawy, co może zmotywować nowych pacjentów do podjęcia leczenia. Ale badania wykazują także, że powrót do zdrowia może zająć wiele lat, a to powinno zachęcić przewlekle chorujących pacjentów, aby cierpliwie dążyli do odzyskania pełni zdrowia”.
Opracowała Anna Piwko-Łętek
Źródło: Kamryn T. Eddy, Nassim Tabri, Jennifer J. Thomas, Helen B. Murray, Aparna Keshaviah, Elizabeth Hastings, Katherine Edkins, Meera Krishna, David B. Herzog, Pamela K. Keel, Debra L. Franko. Recovery From Anorexia Nervosa and Bulimia Nervosa at 22-Year Follow-Up. The Journal of Clinical Psychiatry, 2016; DOI: 10.4088/JCP.15m10393
