Alkohol przyspiesza degradację niektórych witamin, ponadto – poprzez generowanie stanów zapalnych przewodu pokarmowego, biegunek, wymiotów, zaburzeń motoryki jelit oraz zespołów upośledzonego wchłaniania, a także na skutek zaburzenia zwyczajów żywieniowych (np. wypieranie przez alkohol innych pokarmów z menu) – przyczynia się do spadku podaży oraz upośledzenia ich przyswajania ze składników pokarmowych. Wszystkie te czynniki wiążą się z wysokim i rosnącym wraz z nasileniem uzależnienia i jego konsekwencji zdrowotnych ryzykiem rozwoju niedoborów wielu witamin, ze szczególnym uwzględnieniem: D, B1, B6, B12, czy kwasu foliowego.
Niedobory witamin z grupy B oraz kwasu foliowego prowadzą m.in. do rozwoju: anemii, stanów zmęczeniowych, zaburzenia funkcji komórek nerwowych z następowym wyidukowaniem lub nasileniem oraz lekoopornością stanów depresyjnych, zaburzeń pamięci i innych zaburzeń funkcji poznawczych.
Niedobór witaminy D wiąże się ze spadkiem odporności, zaburzeniem metabolizmu tkanki kostnej (niezależnie od bezpośredniego toksycznego działania alkoholu i jego metabolitów na tkankę kostną), nasileniem stanów zmęczeniowych, ryzykiem generowania i nasilania objawów depresyjnych czy depresjopodobnych.
Należy zatem pamiętać, że osoby z problemem alkoholowym powinny być badane pod kątem objawów lub nieprawidłowości laboratoryjnych wskazujących na niedobory witaminowe, których obecność może przyczyniać się do: pogorszenia efektów leczenia uzależnienia, pogorszenia ogólnego stanu zdrowia oraz stanu psychicznego, a także pomyłek diagnostycznych.
