Problemy ze snem (trudności z zasypianiem, zbyt częste i długotrwające wybudzenia, przedwczesne budzenie się itp.) mogą być spowodowane wieloma czynnikami.
Niektóre z nich związane są ze stylem życia, nawykami i sytuacją osobistą, wymienia się tu m.in.: nieodpowiednie warunki w sypialni (zbyt duży hałas, brak zaciemnienia), nieregularne pory kładzenia się spać, drzemki w ciągu dnia, praca w godzinach nocnych, używanie elektroniki w łóżku/przed snem (TV, laptop, smartfon), niedostateczna aktywność ruchowa, nasilony stres (problemy małżeńskie, strata pracy, utrata bliskiej osoby i inne), zbyt liczne czynniki stresowe, ekscytacja wydarzeniami następnego dnia oraz podróże z szybką zmianą stref czasowych (bezsenność jetlag)
Wystąpieniu bezsenności sprzyjają również pewne zaburzenia i choroby: lęki, depresja, zaburzenie afektywne dwubiegunowe, choroby tarczycy, bezdech śródsenny, zespół niespokojnych nóg i inne.
Również używanie niektórych substancji niekorzystnie wpływa na zdolność do zasypiania oraz na jakość i ilość snu, wymienia się tu m.in.: kofeinę, nikotynę, alkohol (może ułatwiać zasypianie, ale pogarsza jakość snu w II połowie nocy), narkotyki, leki przeciwgrypowe, niektóre środki odchudzające oraz niektóre leki na receptę.
Leczenie przewlekłej bezsenności powinno być przyczynowe, czyli uwzględniające szczegółowe badanie pod kątem wielu czynników mogących wywoływać i utrwalać bezsenność. Często postępowanie to ma charakter złożony (farmakoterapia i interwencje psychologiczne), a w niektórych przypadkach wymaga współpracy wielospecjalistycznej (psychiatra, psycholog, neurolog, pulmonolog, laryngolog).
