W czasopiśmie „Stany Nagłe Po Dyplomie” ukazał się artykuł autorstwa farmakologa klinicznego dr Jarosława Woronia oraz specjalistów Centrum Dobrej Terapii – dr hab. med. Marcina Siwka i lek. Aleksandry Gorostowicz. Artykuł nosi tytuł „Zespoły z odstawienia leków psychotropowych – o czym warto pamiętać w praktyce?” .
Autorzy szczegółowo omówili mechanizmy neurobiologiczne, obrazy kliniczne oraz zasady postępowania w przypadku pojawienia się niepożądanych efektów wynikających z nagłego przerwania leczenia różnymi grupami leków psychotropowych. W praktyce klinicznej najczęściej spotyka się objawy odstawienne po zaprzestaniu przyjmowania leków przeciwdepresyjnych:
- z grupy inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI – selective serotonin reuptake inhibitor),
- inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI – serotonin norepinephrine reuptake inhibitor),
- benzodiazepin oraz leków nasennych z tzw. grupy Z (zaleplon, zolpidem, zopiklon, eszopiklon).
W przypadku nagłego odstawienia leków z grupy SSRI lub SNRI mogą wystąpić objawy somatyczne (m.in. zaburzenia żołądkowo-jelitowe, wymioty, biegunka, objawy grypopodobne, bóle głowy, dreszcze), neurologiczne (m.in. zawroty głowy, zaburzenia równowagi, parestezje, ataksja), psychiatryczne (m.in. niepokój, drażliwość, płaczliwość, napady lęku, zaburzenia pamięci i koncentracji), zaburzenia snu. Częstość występowania ww. objawów jest różna dla poszczególnych leków. Najczęściej obserwuje się efekty niepożądane wynikające z nagłego przerwania leczenia wenlafaksyną, duloksetyną i paroksetyną. Natomiast w przypadku zespołów odstawiennych po lekach uspokajających i nasennych obserwuje się różny obraz kliniczny i nasilenie objawów. Dodatkowo zespół odstawienny może tutaj być powikłany nawet drgawkami lub majaczeniem.
